Περιβάλλον

Να 'μαι πάλι γιατρέ μου στην πολυθρόνα σου. Μου αρέσει η πολυθρόνα σου γιατί έχει ρόδες. Με συγχωρείς που σου τη σπάω ενίοτε και καθώς μου μιλάς απελευθερώνω τις ρόδες και αρχίζω και την πάω πέρα δώθε. Είναι, βλέπεις, τούτο το κόλλημά μου με το ποδήλατο που με κάνει να τσουλάω ό,τι βρω μπροστά μου που έχει ρόδες αλλά δεν έχει κινητήρα απολιθωμένων καυσίμων (fossil fuel).
Άσε όμως να σου πω τις σκέψεις μου πριν αρχίσεις να μου λες τις συμβουλές σου.

Συναντηθήκαμε τυχαία, για δουλειά και οι δύο. Είπαμε τα της δουλειάς και είχες μπαφιάσει εκείνη την ώρα της ημέρας, όπως είχα μπαφιάσει κι εγώ. Κι έτσι πιάσαμε (οι δύο άγνωστοι) αυθόρμητα την κουβέντα. Είπαμε πως έχουμε την ίδια ηλικία (σαρανταφεύγα) και αρχίσαμε να μιλάμε για τα παλιά. Για το πως παίζαμε μικροί, τι βλέπαμε στην τηλεόραση, τι μουσική ακούγαμε.
Μοιραία ήρθε η κουβέντα και στα όσα δεν είχαμε τότε και έχουμε τώρα. Στο τώρα όμως άκουσα τον απόλυτο λόγο:

1. Δεν μπορώ χωρίς air-condition
2. Δεν μπορώ χωρίς αυτοκίνητο
3. Δεν μπορώ παραλία χωρίς καντίνα
4. Δεν μπορώ το περπάτημα
5. Δεν μπορώ να κάνω ποδήλατο. Είσαι τρελός εσύ που κάνεις, στην Αθήνα δεν σε προσέχουν

Εδώ και κάμποσο καιρό έχω μπεί στο τρυπάκι της ανακύκλωσης, αφού ακριβώς κάτω από το σπίτι μου έχει μπλέ κάδο. Για το περιβάλλον ρε γαμώτο!!!

Και όμως τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι κάπως άβολα με αυτήν την ιστορία. Ας πούμε αισθάνομαι λίγο μ@λ@κ@ς. Σε αυτό συμβάλει η συνολική εικόνα που έχει πια η πόλη μου. Όλοι βλέπουμε καθημερινά στην Αθήνα μετανάστες με καροτσάκια σούπερ-μάρκετ να μαζεύουν παλιοσίδερα (scrub) τα οποία τα πουλάνε σε κάποιες αποθήκες. Αυτές με τη σειρά τους σε άλλες μεγαλύτερες αποθήκες και τελικά όλα αυτά καταλήγουν στη Χαλυβουργία ή οποία αν δεν κάνω λάθος είναι συμφερόντων Μπόμπολα.

Επίσης η πόλη μου έχει γεμίσει αυτά τα «μαγαζάκια» που αγοράζουν χρυσό ο οποίος μέσω διαφόρων καναλιών φαντάζομαι ότι διοχετεύεται προς το εξωτερικό.

γειά χαρά,

αυτές τις μέρες, απολαμβάνουμε τη λιακάδα που μας ζεσταίνει στο «καλοκαίρι των γριών», και προετοιμαζόμαστε για τον κωλόκαιρο που θ´ακολουθεί. Ενώ τα περισσότερα φύλλα είναι ακόμη πράσινα, καιρός να βάλουμε τα μάλλινα και να ντυθούμε σαν το κρεμμύδι. Αφού δεν είχα μάλλινες κάλτσες και δεν τις βρήκαμε στο πρωτεύον μας χωριό, κάναμε εκδρομή στο Λύμπεκ όπου υπάρχουνε τα πάντα.
Περάσαμε ωραίους λόφους με τη στέγη του τενεκέδους ανοιχτή κι αποχαιρετούσαμε το καλοκαίρι.

Πρόσφατα έπαθα κυστίτιδα αφού δεν ήθελα να πιστέψω ότι πέρασε ο καλός καιρός κι ο σύζυγος με κάνει να πιώ ζεστή μπύρα για να διώξει τα μικρόβια έξω η απαίσια γεύση. Για να καθαρίσω τα αμύγδαλα, μασουλίζω μια φέτα πιπερίζα.

Σε λίγο τα φύλλα θα γίνουν πολύχρωμα πρίν πέσουν, μαζί με τη συσκότιση των ημερών, όταν το πρωΐ φεύγουμε στο σκοτάδι για να γυρίσουμε στο σκοτάδι· πρίν όμως μας πιάσει η μελαγχολία, πίνουμε ζεστό καρυκευμένο κρασί.

Τη άλλη ζεστή μπύρα στην γειά σας